.jpg)
The Rutland Morris Dancers are a group of traditional English folk dancers who have been performing since 1974. The group was founded by Mike Harriet who died this month.
Mike was a passionate advocate for Morris dancing, and he helped to revive the tradition in Rutland, a county in the East Midlands of England.
The Rutland Morris Dancers perform a variety of dances, including sword dances, bell dances, and handkerchief dances. They also perform traditional Morris songs and music. The group has performed at many events, including festivals, fairs, and weddings.
Morris dancing is a traditional English folk dance that involves rhythmic stepping and choreographed figures. Dancers usually wear bell pads on their shins and may also wield implements such as sticks, swords, or handkerchiefs. In some dances, a pair of clay tobacco pipes is laid on the floor and the dancers step around and across them. The dancers clap their sticks, swords, or handkerchiefs together to keep the beat.
The earliest known written mention of Morris dancing in England dates back to 1448. The dance was originally performed in a courtly setting, but it became more popular among the lower classes in the 16th century. Morris dancing was suppressed by the Puritans in the 17th century, but it revived in the 19th century and continues to be performed today.
Morris dancing is a celebration of spring and fertility. The bells on the dancers' shins are thought to ward off evil spirits, and the dance itself is believed to bring good luck. The implements that the dancers wield often have symbolic meaning. For example, the sword represents protection, the handkerchief represents fertility, and the clay tobacco pipes represent the earth.
Morris dancing is a living tradition that is still being performed today. There are many different styles of Morris dancing, and each region has its own unique traditions. Morris dancing is a popular way to celebrate festivals and holidays, and it is also a way to keep alive the rich cultural heritage of England.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Morris-dansen is een traditionele Engelse volksdans waarbij ritmische stappen en gechoreografeerde figuren betrokken zijn. Dansers dragen meestal belkussentjes op hun schenen en kunnen ook werktuigen hanteren zoals stokken, zwaarden of zakdoeken. Bij sommige dansen wordt een paar kleitabakspijpen op de grond gelegd en lopen de dansers eromheen en eroverheen. De dansers klappen met hun stokken, zwaarden of zakdoeken tegen elkaar om de maat vast te houden.
De vroegst bekende schriftelijke vermelding van Morris-dansen in Engeland dateert uit 1448. De dans werd oorspronkelijk uitgevoerd in een hoofse setting, maar werd in de 16e eeuw populairder onder de lagere klassen. Morris-dansen werd in de 17e eeuw door de puriteinen onderdrukt, maar herleefde in de 19e eeuw en wordt nog steeds uitgevoerd.
Morris-dansen is een viering van de lente en vruchtbaarheid. Er wordt aangenomen dat de bellen op de schenen van de dansers kwade geesten afweren, en de dans zelf zou geluk brengen. De werktuigen die de dansers hanteren hebben vaak een symbolische betekenis. Het zwaard vertegenwoordigt bijvoorbeeld bescherming, de zakdoek vertegenwoordigt vruchtbaarheid en de kleipijpen vertegenwoordigen de aarde.
Morris-dansen is een levende traditie die nog steeds wordt uitgevoerd. Er zijn veel verschillende stijlen van Morris-dansen, en elke regio heeft zijn eigen unieke tradities. Morris-dansen is een populaire manier om festivals en feestdagen te vieren, en het is ook een manier om het rijke culturele erfgoed van Engeland levend te houden.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
